ساختار و خصوصیات جاذب اتیلن چیست؟

[vc_row][vc_column][vc_column_text]اتیلن به طور معمول در صنایع شیمیایی استفاده می شود و جهانی تولید می شود (بیش از 150 میلیون تن در سال 2016) بیش از هر ترکیب دیگر است. بیشتر این تولید به سمت پلی اتیلن ، یک پلاستیک پرکاربرد حاوی زنجیرهای پلیمری از واحدهای اتیلن در طول زنجیره های مختلف رودخانه من است. اتیلن همچنین یک هورمون گیاهی طبیعی مهم است و در کشاورزی برای اجبار دیگر میوه ها استفاده می شود. سودا اتیلن است اتانول.
4 یا H 2 C = CH 2. این یک گاز قابل اشتعال بی رنگ است که در هنگام خلوص بوی ضعیف “شیرین و مشکی” دارد. این ساده ترین آلکن است (هیدروکربنی با پیوندهای دوگانه)
استفاده میکنند:
این هیدروکربن دارای چهار اتم هیدروژن متصل به یک جفت اتم کربن است که توسط یک پیوند مضاعف به هم متصل می شوند . هر شش اتمی که اتیلن را تشکیل می دهند همسطح هستند . زاویه HCH برابر با 117.4 درجه است ، نزدیک به 120 درجه برای کربن ترکیبی ایده آل sp² . این مولکول نیز نسبتاً ضعیف است: چرخش در مورد پیوند CC یک فرآیند انرژی بسیار کم است که نیاز به شکستن پیوند با تأمین گرما در 50 درجه سانتی گراد دارد.
پیوند در مولکول اتیلن مسئول واکنش مفید آن است. پیوند دوگانه ناحیه ای با تراکم الکترون بالا است ، بنابراین در معرض حمله الکتروفیل ها است بسیاری از واکنشهای اتیلن توسط فلزات انتقالی کاتالیز می شوند ، که با استفاده از هر دو اوربیتال. گذرا به اتیلن متصل می شوند
اتیلن به عنوان یک مولکول ساده از نظر طیف سنجی ساده است. طیف اشعه ماورا Its بنفش آن هنوز هم به عنوان آزمون روشهای نظری استفاده می شود.
ساختار و خصوصیت آن ها:
این هیدروکربن دارای چهار اتم هیدروژن متصل به یک جفت اتم کربن است که توسط یک پیوند مضاعف به هم متصل می شوند . هر شش اتمی که اتیلن را تشکیل می دهند همسطح هستند . زاویه HCH برابر با 117.4 درجه است ، نزدیک به 120 درجه برای کربن ترکیبی ایده آل sp² . این مولکول نیز نسبتاً ضعیف است: چرخش در مورد پیوند CC یک فرآیند انرژی بسیار کم است که نیاز به شکستن پیوند π با تأمین گرما در 50 درجه سانتی گراد دارد.
پیوند π در مولکول اتیلن مسئول واکنش مفید آن است. پیوند دوگانه ناحیه ای با تراکم الکترون بالا است ، بنابراین در معرض حمله الکتروفیل ها است بسیاری از واکنشهای اتیلن توسط فلزات انتقالی کاتالیز می شوند ، که با استفاده از هر دو اوربیتال. گذرا به اتیلن متصل می شوند
اتیلن به عنوان یک مولکول ساده از نظر طیف سنجی ساده است. طیف اشعه ماورا Its بنفش آن هنوز هم به عنوان آزمون روشهای نظری استفاده می شود.
اکسیداسیون:
اتیلن اکسید می شود تا اکسید اتیلن ، ماده اولیه اصلی در تولید سورفاکتانت ها و مواد شوینده توسط اتوکسیلاسیون تولید شود. اکسید اتیلن همچنین برای تولید اتیلن گلیکول هیدرولیز می شود ، که به طور گسترده به عنوان ضد یخ خودرو و همچنین گلیکول های با وزن مولکولی بالاتر ، اترهای گلیکول و پلی اتیلن ترفتالات استفاده می شود.
اتیلن توسط پالادیوم اکسید می شود و استالدئید می دهد. این تبدیل همچنان یک فرآیند عمده صنعتی است .(10M kg / y). این فرآیند از طریق کمپلکس اولیه اتیلن به مرکز Pd ادامه می یابد
پلیمریزاسیون:
پلی اتیلن بیش از نیمی از میزان تولید اتیلن در جهان را مصرف می کند. پلی اتیلن که به آن پلی اتیلن و پلی اتیلن نیز گفته می شود ، پرکاربردترین پلاستیک در جهان است. در درجه اول برای ساخت فیلم در بسته بندی ، کیسه های حامل و آسترهای سطل زباله استفاده می شود. آلفا الفین های خطی تولید شده توسط الیگومریزاسیون (تشکیل پلیمرهای کوتاه) به عنوان پیش ماده ها ، شوینده ها ، نرم افزارها ، روانپزشکان مصنوعی ، مواد اضافی و همچنین به عنوان مونومرهای مشترک در تولید پلی اتیلن استفاده می شود.

هالوژناسیون و هیدرو هالوژناسیون:
واسطه های اصلی حاصل از هالوژناسیون و هیدرو هالوژناسیون اتیلن شامل اتیلن دی کلراید ، اتیل کلراید و اتیلن دیبرومید است. افزودن کلر مستلزم “اکسی کلراسیون” است ، یعنی از کلر خود استفاده نمی شود. برخی از محصولات مشتق شده از این گروه عبارتند از: پلی وینیل کلراید ، تری کلرواتیلن ، پرکلرواتیلن ، متیل کلروفرم ، پلی وینیلیدین کلراید و کوپلیمرها و اتیل بروماید.
آلکیلاسیون:
عمده واسطه های شیمیایی حاصل از آلکیلاسیون با اتیلن ، اتیل بنزن ، پیش ماده استایرن است. از استایرن عمدتا در پلی استایرن برای بسته بندی و عایق بندی و همچنین در لاستیک استایرن-بوتادین برای لاستیک و کفش استفاده می شود. در مقیاس کوچکتر ، اتیل تولوئن ، اتیلانیلین ها ، 1،4-هگزادین و آلکیل آلومینیوم. محصولات این واسطه ها شامل پلی استایرن ، پلی استرهای غیر اشباع و ترپلیمرهای اتیلن-پروپیلن است.
واکنش اکسو
هیدروفورمیلاسیون (واکنش اکسو) اتیلن منجر به پروپیونالدهید ، پیش ماده اسید پروپیونیک و الکل n-پروپیل می شود.
آبرسانی
مدتهاست که اتیلن نماینده اصلی عمده غیرتدریحی اتانول است. روش اصلی مستلزم تبدیل آن به دی اتیل سولفات و به دنبال آن هیدرولیز است. روش اصلی که از اواسط دهه 1990 انجام می شود ، هیدراتاسیون مستقیم اتیلن است که توسط کاتالیزورهای اسید جامد کاتالیز می شود
C2H4 + H2O → CH3CH2OH
دیمر شدن به بوتن ها:
اتیلن با استفاده از هیدرووینیلاسیون با استفاده از فرآیندهای دارای مجوز از Lummus یا IFP نیتروژن بوتن می دهد. فرآیند لوموس n- بوتن های مخلوط (در درجه اول 2 بوتن) تولید می کند در حالی که فرآیند IFP 1-بوتن تولید می کند. 1-بوتن به عنوان کمونر در تولید انواع خاصی از پلی اتیلن استفاده می شود.

میوه و گلدهی:
مقاله اصلی: اتیلن به عنوان هورمون گیاهی:
اتیلن هورمونی است که روی رسیدن و گلدهی بسیاری از گیاهان تأثیر می گذارد. به طور گسترده ای برای کنترل طراوت در باغبانی و میوه جات استفاده می شود.

طاقچه استفاده می کند:
نمونه ای از یک استفاده طاقچه است به عنوان یک ماده بی حس کننده (در نسبت اکسیژن / 15٪ اتیلن 85٪) استفاده. .Another است به عنوان یک گاز جوشکاری
لیگاند:
اتیلن یک لیگاند اساسی در مجتمع های آلکن فلزات انتقالی است . نمک زایس یکی از اولین ترکیبات آلی فلزی ، مجتمع اتیلن است.. معرفهای مفید حاوی اتیلن شامل Pt (PPh 3 ) 2 (C 2 H 4 ) و Rh 2 Cl 2 (C 2 H 4 ) 4 است . هیدروفورمیلاسیون اتیلن کاتالیز شده Rh در مقیاس صنعتی انجام می شود تا پروپیونالدهید. تهیه شود
تولید:
تولید جهانی اتیلن 107 میلیون تن در سال 2005 ، 109 میلیون تن در سال 2006 ، 138 میلیون تن در سال 2010 و 141 میلیون تن در سال 2011 بوده است. تا سال 2013 ، اتیلن توسط حداقل 117 شركت در 32 كشور تولید شده است. برای تأمین تقاضای روزافزون اتیلن ، افزایش چشمگیر تأسیسات تولیدی در سطح جهان ، به ویژه در خاورمیانه و چین.
فرآیند صنعتی:
اتیلن با روشهای مختلفی در صنعت پتروشیمی تولید می شود. یک روش اولیه ترک خوردگی بخار (SC) است که در آن هیدروکربن ها و بخار تا 750-950 درجه سانتی گراد گرم می شوند. این فرآیند هیدروکربن های بزرگ را به کوچکتر تبدیل کرده و اشباع ایجاد می کند. وقتی اتان ماده اولیه باشد ، اتیلن محصول است. اتیلن با فشرده سازی و تقطیر مکرر از مخلوط حاصل جدا می شود. در اروپا و آسیا ، اتیلن عمدتا از ترک خوردن نفتا ، گازوئیل و میعانات با تولید پروپیلن ، الفین C4 و مواد معطر (بنزین پیرولیز) بدست می آید. سایر فن آوری های مورد استفاده برای تولید اتیلن شامل اتصال اکسیداتیو متان ، سنتز فیشر-تروپش ، متانول به الفین ها. (MTO) و دهیدروژناسیون کاتالیستی است
سنتز آزمایشگاهی:
اگرچه از نظر صنعتی دارای ارزش زیادی است ، اما اتیلن بندرت در آزمایشگاه سنتز می شود و به طور معمول خریداری می شود. می تواند از طریق کم آبی اتانول با اسید سولفوریک یا در فاز گاز با اکسید آلومینیوم تولید شود
بیوسنتز:
اتیلن در طبیعت از متیونین تولید می شود. پیش ساز فوری اسید 1-آمینوسیکلوپروپان-1-کربوکسیلیک است.
تاریخچه:
برخی از زمین شناسان و دانشمندان معتقدند كه اوراكل معروف یونان در دلفی (پیتیا) در اثر ترشح اتیلن از گلهای زمین به حالت ترنس خود را درآمده است.

به نظر من اتیلن توسط یوهان یوخیم بچر کشف شده است ، که آن را با حرارت دادن اتانول با اسید سولفوریک بدست آورده است. او از گاز موجود در Physica Subterranea (1669) نام برد. جوزف پریستلی همچنین در آزمایشات و مشاهدات خود را از گاز مربوط به شاخه های مختلف فلسفه طبیعی نام برد: با ادامه مشاهدات روی هوا (1779) ، جایی که گزارش می دهد که یان اینگنوز دید که اتیلن به همین روش توسط یک آقای Enée در آمستردام در سال 1777 و سپس اینگنوس گاز را خودش تولید کرد. خصوصیات اتیلن در سال 1795 توسط چهار هلندی بررسی شدشیمی دانان ، یوهان رودولف دیمان ، استفاده از پیتس ون تروستویک ، آنتونی لاورنبورگ و نیکولاس بوندت ، که اختلاف آن با گاز هیدروژن متفاوت است و حاوی کربن و هیدروژن است. این گروه همچنین کشف کرده است که می تواند اتیلن را با کلر ترکیب کرد و روغن شیمیدانان هلندی ، 1،2-دی کلرواتان را تولید کرد. این کشف نام اتیلن را در آن زمان به نام الیافینت (گاز نفتی) به وجود آورد. اصطلاح گاز الیفینت به نوبه خود ریشه ریشه ای کلمه جدید “الفین” است ، گروهی از هیدروکربن است که اتیلن در آن قرار دارد اولین عضو است

در اواسط قرن نوزدهم ، پسوند -ene (ریشه یونانی باستان که به انتهای نام های زنانه به معنی “دختر” اضافه شده است) به طور گسترده ای برای اشاره به یک مولکول یا بخشی از آن استفاده می شود که حاوی یک اتم هیدروژن کمتر از مولکول است بود اصلاح شده است. (C
2 ح
4) “دختر اتیل” بود (سی
2 ح
نام اتیلن از این ویژگی در اوایل سال 1852 استفاده شد.
در سال 1866 ، شیمی دان آلمانی آگوست ویلهلم فون هافمن سیستمی از نامگذاری هیدروکربن ها را پیشنهاد داد که در آن از پسوندهای -ane ، -ene ، -ine ، -one ، -une نشان دادن هیدروکربن ها با 0 ، 2 ، 4 6 ، و 8 هیدروژن کمتر از آلکان اصلی آنها است. در این سیستم ، اتیلن شد اتیلن. سیستم هافمن سرانجام پایه ای برای نامگذاری ژنو شد که در سال 1892 توسط کنگره بین المللی شیمی دانان تصویب شد ، و در هسته اصلی نامگذاری IUPAC باقی مانده است. با این حال ، تا آن زمان ، نام اتیلن عمیقاً جا افتتاح بود ، و همچنین به خصوص در صنایع شیمیایی نیز لازم است استفاده شود.

به دنبال آزمایش لاكاردت ، كراكر و كاربر در دانشگاه شیكاگو ، از اتیلن به عنوان بی حس كننده استفاده شد. این ماده در حین استفاده از دهه 1940 حتی اگر کلروفرم از بین من رفت و همچنان مورد استفاده قرار گرفت. بوی تند و خاصیت انفجاری آن استفاده از آن را محدود کند میکند.
نامگذاری:
قوانین نامگذاری IUPAC در سال 1979 برای حفظ نام غیر سیستماتیک اتیلن استثنائی قائل شد با این شرایط ، این تصمیم در قوانین 1993 تغییر یافت ، و در جدیدترین توصیه های سال 2013 بدون تغییر باقی مانده است ، نام IUPAC در حال حاضر است. توجه داشته باشید که در سیستم IUPAC ، نام اتیلن برای گروه دو ظرفیتی محفوظ -CH 2 CH 2 – از این رو ، نام دیگر مانند اتیلن اکسید و اتیلن دی برومید مجاز است ، اما استفاده از نام اتیلن برای آلکن دو کربن مجاز نیست. با این وجود ، از نام اتیلن استفاده کنید H 2 = C CH 2 هنوز هم در میان شیمیدانان در شمال امریکا رایج نیاز است
ایمنی:
مانند تمام هیدروکربن ها ، اتیلن نیز یک داروی تجویز کننده احتمالی احتمالی است. این ماده به عنوان ماده سرطان زای کلاس 3 IARC ذکر شده است ، زیرا در حال حاضر هیچ مدرکی وجود ندارد.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]