شاخص های بلوغ
خیارها در طیفی از مراحل رشد برداشت می شوند. برحسب دما و رقم محصول، فاصله زمانی بین گل‌دهی و برداشت می تواند از 55 تا 60 روز متغیر باشد. به طور کلی محصول در مرحله نسبتا نابالغ، وقتی که تقریبا به اندازه کامل رسیده و دانه ها هنوز کاملا بزرگ و سخت نشده اند، برداشت می شوند. سفتی و براق بودن سطح خارجی نیز شاخص های خوبی از مرحله پیش از بلوغ به حساب می آیند. وقتی خیارها در مرحله مناسب برای برداشت هستند، به تدریج ماده ژله‌مانندی در حفره بذرها تشکیل می شود.
شاخص های کیفی
کیفیت خیار به شکل یکنواخت، سفتی و رنگ سبز تیره پوست بستگی دارد. اندازه، نبود هر گونه عیب و ایرادی ناشی از نحوه رشد یا زدگی های حین جابه‌جایی، عدم زوال و خرابی و زرد نبودن محصول از دیگر شاخص های کیفی محسوب می شوند.
درجه‌بندی خیار به این ترتیب است: ممتاز، عالی درجه 1، درجه 1، درجه 1 کوچک، درجه 1 بزرگ و درجه 2.
خصوصیات و درجه‌بندی صنعتی از عرف و قرارداد بسته‌بندی تبعیت می کند که شامل فوق‌گلچین، گلچین‌شده، خیلی کوچک، کوچک، بزرگ و غیررسمی می باشد. این واژه ها عملا هیچ ارزش قراردادی ندارند.
دما و رطوبت نسبی بهینه
12.5-10 درجه سانتی‌گراد (55-50 درجه فارنهایت)
خیار به طور کلی کمتر از 14 روز قابل نگهداری است چرا که کیفیت بصری و حسی آن به سرعت از بین می رود. محصول بعد از هفته دوم و خصوصا در شرایط متداول در فروشگاه‌های خرده‌فروشی، احتمال چروکیدگی، زردشدگی و پیر شدن محصول افزایش می یابد. در زمان جابه‌جایی یا انبار کوتاه‌مدت، معمولا از طیف دمایی (همچون 7.2 درجه سانتی‌گراد/45 درجه فارنهایت) استفاده می شود اما بعد از 3-2 روز این دما به سرمازدگی محصول می انجامد.
سرمازدگی
خیارهایی که بیش از 1 تا روز در دمای کمتر از 10 درجه سانتی‌گراد (50 درجه فارنهایت) نگهداری شوند، مستعد سرمازدگی هستند که به رقم محصول و دما بستگی دارد. در اثر سرمازدگی نواحی آماس‌کرده و پرآب و حفراتی در سطح محصول ایجاد می شود و گندیدگی آن سرعت بیشتری پیدا می کند. آسیب ناشی از سرمازدگی، تجمعی است و ممکن است پیش از برداشت در مزرعه آغاز شود. رقم های مختلف خیار از نظر حساسیت به سرمازدگی تفاوت زیادی با هم دارند.
نرخ تنفس خیار
25 °C (77 °F) | 20 °C (68 °F) | 15 °C (59°F) | 10 °C (50 °F) | دما |
26-10 | 24-7 | 17-12 | 15-12 | ml CO2/ kg·hr |
نرخ تنفس در مراحل مختلف بلوغ در دمای بالای 10 درجه سانتی‌گراد به شدت متغیر است. خیارهایی که کاملا بالغ نیستند نرخ تنفس بالاتری دارند. برای محاسبه میزان گرمای تولید شده، ml CO2/kg hr را در 440 ضرب کنید تا Btu/ton/ را به دست آورید. یا برای به دست آوردن kcal/metric ton/day ، در 122 ضرب کنید.
نرخ تولید اتیلن خیار
1.0-0.1 µl/kg·hr در دمای 20 درجه سانتی‌گراد (68 درجه فارنهایت)
پاسخ به اتیلن
خیار به وجود اتیلن در محیط خارج به شدت حساس است. در حضور مقادیر اندک اتیلن (5-1 ppm) زردشدن و فساد محصول در زمان توزیع و انبار کوتاه‌مدت سرعت بیشتری می گیرد. محصولاتی همچون موز، هندوانه و گوجه‌فرنگی را با خیار یک جا نگه ندارید.
پاسخ به اتسمفرهای کنترل‌شده (CA)
اتمسفرهای کنترل یا اصلاح‌َشده تا اندازه ای به حفظ کیفیت خیار کمک می کند. مقادیر پایین اکسیژن (5-3%) زرد شدن و زوال محصول را چندین روز به تاخیر می اندازد. خیار افزایش غلظت دی اکسید کربن را تا بیش از 10% تحمل می کند اما بعد از کاهش غلظت اکسیژن، طول عمر نگهداری آن در انبار افزایش پیدا نمی کند.
ساچت جاذب اتیلن، ژل سیلیکا و ساجد جاذب نوعی بسته بندی به شکل بالشتک در سایزهای کوچک 1 گرمی تولید میشوند. ساچت های جاذب در حفظ و نگهداری انواع محصولات آرایشی و بهداشتی، مواد خوراکی بسته بندی شده، ماندگاری داروها، پوشاک، کیف و کفش استفاده میشوند.
برای کسب اطلاعات بیشتر از کاربرد محصولات نانو جاذب پکتینگارد ،مقالات آموزشی ما را دنبال کنید.